ویتامین ها » ویتامینهای گروه B

 ویتامینهای گروه B شامل ۱۵ نوع ویتامین است.

این ماده یعنی ویتامین B در معنای کلی در سال ۱۹۱۰ توسط دکتر فونک از مخمر آبجو و سبوس برنج تهیه شد. شاید جالب باشد که بدانید تنها منابع طبیعی که تمام ویتامینهای گروه B را در خود دارند مخمر آبجوی بدون الکل(ماءالشعیر) و سبوس می-باشد.

در ضمن، آبجوی دارای الکل هیچ خاصیتی ندارد چرا که اساساً الکل خود جلوی جذب هر نوع ویتامین و پروتئین را توسط بدن گرفته و باعث احساس خشکی بدن و عملاً از کار افتادن متابولیسم طبیعی جذب و تغذیه بدن می-شوند:
ویتامینهای تغذیه کننده اعصاب B1 و B6
ویتامینهای مسئول انجام آنابولیسم B2 و B5
ویتامینهای مسئول انجام کاتابولیسم الکل B3 و B4
ویتامینهای ضد کم-خونی B9 و B12
ویتامینهای B4، B7 و B10 خصیصه ویتامینی در بدن انسان ندارند و ویتامینهای B11 و B3 هم فعالیت ویتامینی نداشته و بی-اثر هستند

ویتامین B1 (یا تیامین) ویتامین خاص سیستم اعصاب و نخستین ویتامین از گروه ویتامینهای ب است.این ویتامین دارای گوگرد است. حضور این ماده که ضد بیماری بری بری است برای متابولیسم قندها ((گلوسیدها) که تنها منابع انرژی سلولهای عصبی هستند ضروری می-باشد. بنابراین مصرف ویتامین B1 برای حفظ کارآیی مناسب سیستم اعصاب و عضلات ضرورت دارد. علاوه بر آن این ویتامین جریان عصبی را منتقل نموده و کار قلب و فشار شریانی را تنظیم می-کند.

مشخصات:ویتامین B1
در آب محلول بوده و به همین دلیل، بخش مهمی از آن به آب پخت مواد غذایی وارد می-شود. به همین علت از زمان قدیم در روستاها آب پخت مواد غذایی را به عنوان سوپ می-نوشیدند. برخلاف ویتامینA این ویتامین بخ خوبی در بابر گرما مقاومت می-کند ولی استفاده از اوتوکلاو برای کنسرو کردن یا کاربرد روش پاستوریزه کردن شیر، مقدار ویتامین B1 و همچنین اثرات ضد درد و تاثیر مفید آن برای حفظ تعادل عصبی را کاهش می-دهد. استفاده از گازهای سولفور برای حفاظت از میوه-های خشک، باعث از بین رفتن نیمی از ویتامین B1 آنها می-شود. متقابلاً منجمد کردن میوه-ها، سبزیها و گوشتها تأثیر کمی بر ویتامین B1 دارد اما به شرطی که در محلی دور از نور و رطوبت انجام شود.
امروزه در لابراتوارها ویتامین B1 مصنوعی تولید می-شود که دارای همان خواص ویتامین B1 طبیعی است. این نوع تیامین ضریب مسمومیت پایینی دارد و در متابولیسم گلوسیدها (هیدراتهای کربن و قندها) دخالت دارد. کوکربوکسیلاز (یا اترفسفریک ویتامین B1) امکان گرفته شدن کربوکسیل اسید پیروویک را فراهم می-سازد.

نیازهای یک انسان طبیعی
مقدار نیاز روزانه انسان به ویتامین B1، بین یک تا دو میلیگرم و برای نوزاد، ۸۰/۰ میلیگرم است. ولی این نیاز برحسب رژیمها و شرایط گوناگون زندگی افراد تغییر می-کند. معمولاً رژیمهای غذایی که از نظر هیدراتهای کربن (گلوسیدها) غنی هستند، نیاز به افزایش مصرف ویتامین B1 دارند. در حالیکه رژیمهای غنی از چربی (لیپید) و آلبومینوئید (پروتئین)، نیاز کمتری به آن دارند.

ریشه یابی:
این عنصر یک آنورین یا تیامین است که از تشکیل یک هسته پیریمیدیک و یک سیکل تیازولیک به وجود می-آید. این عنصر از یک سو آرام کننده درد و از سوی دیگر فعال کننده است.
بهترین منابع ویتامین B1 عبارتند از مخمر آبجو، غلات جوانه زده (گندم، جو، چاودار و….)، سبوس برنج، عصاره مالت، پرتقال و امعاء و احشاء حیوانات (جگر گوسفند و بره)، زرده تخم مرغ، قلوه و جگر گوساله، عدس، نخود، اسفناج، بلوط، کلم، کاهو، هویج، مغز(گوسفند)، شیر نجوشیده، آلو، انجیر، زردآلو، سویا و به طور کلی انواع گوشتها و ماهیها.
تذکر: متخصصین هومئوپاتی مدت زیادی قبل از کشف ویتامین B1، آن را به اشکال مختلفی نظیر غلات جوانه زده، به صورت خالص (تنتور مادر) یا به صورت رقیق شده مانند شربت در موارد متعددی تجویز می-کردند.

حالتهای مختلف دارویی ویتامین B1
انواع موجود تجاری آن (B1 دلاگرانژ، لاباز، روش، ویتانوریل، بویتین، بنروا و…) به صورتهای زیر ارائه می-شود:
– قرصهای ۵۰/۵ و ۲۵۰ میلیگرمی.
– آمپولهای ۲۵/۱۰، ۱۰۰ و حتی ۵۰۰ میلیگرمی.
– فلانکونهای آمپول ۵ میلی لیتری.
– گروه داروهایی که محتوی ترکیب ویتامینهای B1، B6 و B12 (پرنسی B، بتریماکس) هستند، برای درمان دردهای روماتیسمی و عصبی، مسمومیتها و بیماریهای ناشی از فقدان متابولیسم، ناراحتیهای عصبی، هپاتیت و بیماریهای قلبی، عروقی، در مورد الکلیسم دیابت، شیمی درمانی (نرولپتیکها، تیمولپتیکها، ایزونیازید و…)، پیری، آترواسکلروز، برخی از حالتهای ضعف و ناراحتیهای مربوط به متابولیسم تجویز می-شوند. در موارد استثنایی در صورت جذب خوراکی آن، امکان بروز واکنشهای آلرژیک وجود دارد.
از طریق همراه ساختن آن با ویتامین C، ترکیب تیامین- آسکوربیک در مواردی نظیر ناراحتیهای مربوط به پیری و درمان پزشکی آب مروارید و همراه با ویتامین B2 در رابطه با تشنجات عضلانی و غیره به کار می-رود

فقر ویتامینی B1
الف) در آزمایشگاه
این حالت به صورت مصنوعی در موش و کبوتری که منحصرا با برنج بدون سبوس و دانه-های بدون پوست تغذیه شده-اند، ایجاد می-شود. پس از حدود ۲۰ روز، نوعی فلج حنجره و عضلات گردن همراه با فرو رفتن سر، پولی نوریت و سرانجام تشنجاتی که سریعاً منجر به مرگ می-شوند، ظاهر می-شود.
ب) در انسان
قطع کامل مصرف ویتامین B1 باعث بروز بیماری بری بری می-شود. این بیماری بیشتر در خاور دور و اقوامی که منحصرا از برنج بدون سبوس تغذیه می-کنند (بر اثر زیاده روی در مصرف گلوسیدها) به چشم می-خورد. در کشورهای غربی، مهمترین علت ایجاد آن الکلیسم است.
به طور کلی دو نوع بری بری وجود دارد:
– نوع مرطوب که با بزرگی سمت راست قلب و تاکی کاردی، بزرگی کبد و اودمهای بسیار شدید و فراوان، ادرار کم و نفس تنگی همراه است. این حالت نشان دهنده نقص در مرحله انقباض قلب بوده و گاهی اوقات منجر به مرگ می-شود.
– نوع خشک که شکلی پولی نوریت ابتدایی در اعضاء پایینی بدن بوده و حالتی شبیه به لاغر و کوچک شدن بدن دارد (سوزن سوزن شدن، سوزش، بی حسی و کرختی) و گاهی اوقات با فلج عصب استخوان زند اسفل همراه است.
در اروپا، نوعی بری بری کودکان نیز مشاهده شده که در اطفالی که منحصرا به وسیله آرد و خمیر تغذیه شده-اند، به وجود می-آید.
در بزرگسالان (البته با شدت کمتر)، فقر ویتامینی B1 (سوای مورد الکلیسم) بر اثر دوری از مواد غذایی طبیعی و تصفیه کردن، خالص نمودن، استریلیزه و تغلیظ کردن مواذ غذایی انسان به اصطلاح «متمدن» بروز می-کند. علاوه بر این در تمام این موارد نوعی عدم تعادل غذایی نیز مشاهده می-شود، زیرا تغذیه امروزی ما به طور معمول از نظر شیرینیها، مواد آردی و گلوسیدها بیش از حد غنی است. از سوی دیگر، برخی ناراحتیهای گوارشی باعث ایجاد نارسایی در جذب و در نتیجه ذخیره-سازی ویتامینهای مصرفی می-گردد که غالباً در مقادیر بسیار پایینی مورد استفاده قرار می–گیرند. به عنوان مثال، در گروه اخیر می-توان از این بیماریها نام برد: گاستریت-ها، بی-اشتهایی، رژیمهای غذایی نامناسب و نامتعادل، نارسایی کبدی و غیره.
فقر ویتامین B1 نقش مهمی در بروز پولی نوریتهای مختلف نظیر الکلیسم، دیابت، پلاگر، بارداری، وجود ادراد در خون و برخی از ناراحتیهای عصبی و نوریتها (به عنوان مثال در ادامه ابتلاء به زونا یا دردهای شدید ناشی از لاغری و کوچک شدن اعضاء بدن) برعهده دارد.

در انواع محرومیت، نتایج قابل توجهی از درمان به وسیله ویتامین B1 به دست می-آید (بنروا، بویتین، بانیکول ویتامینB1، B1کابر، دلاگرانژ،لابزو و…). ضمناً ویتامین B1 در غلات جوانه زده مصرفی در طب هومئوپاتی نیز موجود است.
بنابراین B1 را در تمام حالات بری بری، پولی نوریتهای مختلف الکلیها و سیگاریها، اسکلروز پلاکی، داءالرقص، انواع دردهای عصبی (بین دنده-ای، دردهای مربوط به اندامهای تحتانی، سیاتیک و…)، دیابت قندی (در این مورد به عنوان مکمل درمان به کار می-رود)، مسمومیتهای زنان باردار (تشنج حاملگی، حالت تهوع غیر قابل جلوگیری و…)، خود مسمومیتها (خصوصاً در نوزادان)، اسپاسموفیلی، برخی از درماتوزها (دملی و کورک) و غیره می-توان به کار برد.
دکتر پومیه فهرست جالبی از کاربردهای درمانی ویتامین B1 ارائه کرده که من موارد زیر را از آن استخراج کرده-ام:
کبودی و تغییر رنگ انگشتان دست و پا (اکروسیانوز)، اکرودینی، هوابعلی، ناراحتیهای مغزی- نخاعی، الکلیسم، دردهای روماتیسمی، عملهای جراحی منجر به قطع عضو (که قسمت باقیمانده عضو قطع شده دردناک است)، لاغری، فراموشی، کم خونی، بی-اشتهایی، فقدان حس بویایی، آرتریت، آرتریتیسم، ضعف عضلانی تدریجی، ضعف و لاغری، ضعف در انقباض قلب، بری بری، ناراحتیهای مختلف قلبی، سر دردها، داءالرقص، سیروزها، کولیتها، اختلال روانی، یبوست، دوران نقاهت، آنسیفالیتها، شب ادراری، دمل و کورک، گواتر، نقرس، بارداری، بواسیر، مقدار بیش از حد اسید کلریدریک معده، فشار خون پایین، یرقان عفونی، ناتوانی ***ی، نارسایی قلبی و کلیوی، مسمومیتهای دارویی، لیکن، جذام، کمبود ترشح شیر، کمر درد، بیماری رینود، درد عضلانی، حالت عصبی، دردهای عصبی و ورم عصب از هر نوع، برخی از اودمها، ورم بناگوش، پولی نوریتها، خارشها، ضعف روحی و روانی، ناراحتیهای روحی و روانی، روماتیسمها، زکام، سیاتیک، سینوزیت، اسپرو، نازایی، ورم معده، کری، لاغری، و کوچک شدن اعضاء بدن، تاکی کاردی، تتانی، تیکهای عصبی، کج شدن گردن، ناراحتیهای مخصوص تغذیه، واریس، تهوع (بارداری و استون)، زونا و….
جذب بیش از حد ویتامین B1 استثنایی است و پس از تزریق درون وریدی یا عضلانی آن بروز می–کند. نیم ساعت پس از تزریق، عوارضی نظیر تهوع، اضطراب و کهیر ظاهر می-شود.
گاهی اوقات نیز ده دقیقه پس از تزریق نوعی بحران به نام شوک تیامینی به وجود می-آید که در برخی موارد حتی پس از تزریق سریع کورتیزون به صورت وریدی یا عضلانی، غیرقابل بازگشت است

ویتامین B2 (ریبوفلاوین)

ویتامین B2 یا ریبوفلاوین به رنگ زرد-سبز فلورسانت بی نظیر است. به دلیل مقاومت در برابر حرارت از تیامین یا B1 تشخیص داده شد.
ریبوفلاوین اولین ویتامینی بود که مشخص شد به عنوان یک کوانزیم عمل می کند. ریبوفلاوین بخشی از چند آنزیم به ویژه ریبوفلاوین
مونوفسفات (FMN) و فلاوین آدنین دی نوکلئوتید (FAD) می باشد.
در مواد غذایی و در متابولیسم بدن به حالت آزاد یا همراه با ترکیبات دیگر بخصوص پروتئین و فسفات می باشد. فرایند هضم ریبوفلاوین را
آزاد می کند که با انتقال فعال جذب شده و توسط گردش خون حمل می شود، در هیچ محل خاصی در بدن ذخیره نمی گردد. ریبوفلاوین
و متابولیتهایش با ادرار دفع می شوند و رنگ زرد-نارنجی به ادرار می دهند.

کمبود(هایپو ویتامینی):
کمبود ریبوفلاوین بیماری خاصی ایجاد نمی کند. اما نشانه های کمبود شامل — خوردگی پوست در گوشه لبها (کیلوز)، سرخی و تورم
زبان (گلوسیت)، پوسته پوسته شدن پوست اطراف بینی و گوش می باشد، سوزش، خارش و آبریزش چشم و حساس بودن شدید به
نور از علائم چشمی هستند.

دریافت بیش ازحد (هیپر ویتامینی):
به دلیل محدود بودن جذب این ویتامین، مسمومیتی گزارش نشده است.

منابع:
در گیاهان وجود دارد اما منبع غنی آن شیر است.

ویتامین B3 ( نیاسین )

ویتامین B3 یا نیاسین به دو شکل ویتامین: نیکوتینامید و نیکوتینیک اسید اطلاق می شود. نیاسین جزئی از کوانزیم های نیکوتینامید آدنین دی نوکلئوتید (NAD) و نیکوتینومید آدنین دی نوکلئوتید فسفات (NADP) می باشد. بدن می تواند اسید آمینه اساسی تریپتوفان (منبع سرشار تریپتوفان شیر است) را به نیاسین تبدیل کند و B2 و B6 برای این عمل لازم هستند.

کمبود (هیپو ویتامینی):
پلاگر بیماری کلاسیک کمبود نیاسین است، اسهال، اختلالات پوستی، زوال عقل و مرگ دلیل این نامگذاری می باشد.

دریافت بیش ار حد (هیپر ویتامینی):
مسمومیت نیاسین بسیار نادر است اما شکل دوم آن یا اسید نیکوتینیک آثار سوء دارد که این آثار در طی درمان بیماری قلبی مشاهده می شود، این آثار شامل برافروختگی پوست، همراه با قرمزی می باشد. آثار جدی تر شامل سوزش سر دل، زخم معده و افزایش سطح خونی گلوکز است.

منابع:
گوشت، ماهی و مرغ منابع اصلی این ویتامین به شمار می آیند. مقداری نیز در سبزیجات وجود دارد

ویتامین B5
این ویتامین را به همراه ویتامین B8 ویتامین پوست و مو نامیده-اند. این ویتامین در بهبود و ترمیم زخم-ها نقش داشته و باعث رویش مو می-شود.
این ویتامین به مقدار زیاد در طبیعت وجود دارد و تقریباً می-توان گفت ۹۰% غذاها حاوی مقداری هرچند جزئی از این ویتامین هستند. برای رشد مو، جلوگیری از ریزش مو، جلوگیری از تغییر رنگ مو، ترمیم سریع-تر و بهتر زخم-ها و تغذیه ناخن-ها پزشکان این ویتامین را در قالب شامپوها، کرم-ها و قرص-های تجاری تجویز می-کنند.
از دیگر موارد کاربرد این ویتامین برطرف نمودن التهاب و آلرژی به خصوص در سیستم تنفسی است. البته همواره باید در نظر داشت که قدرت اعجاب انگیز این ویتامین برای حفظ و رویش مو زمانی میسر می-شود که همراه با ویتامین B8 مصرف شود.
منابع طبیعی ویتامین ۵B:
هرچند این ویتامین به مقدار زیاد در طبیعت یافت می-شود و در اکثر غذاها هم یافت می-شود اما مهمترین منابع این ویتامین عبارتند از:
آفتابگردان- اسفناج- تخم مرغ- جگر و قلب گاو و گوسفند- سبوس برنج و گندم- سمنو- سویا- شیر- عسل- عصاره مالت- غلات جوانه زده- کلم- گوجه فرنگی- گوشت سفید- گوشت گوساله- مخمر آبجو.
موارد مصرف ویتامین B5

مهمترین کاربرد این ویتامین در رابطه با ریزش مو، طاسی، اختلالات پوستی، طاسی زودرس است که به همراه ویتامین B8 صورت می-گیرد.
از دیگر موارد مصرف این ویتامین می-توان به بیماری-های مربوط به مجاری تنفسی و نیز کمک به التیام زخم-هایی که التیام آنها برای مدت طولانی به درازا می-کشد نام برد.
در مواردی مانند: سردرد، تهوع، بی-حالی، ضعف در کنترل عضلات، سوختگی، التهاب روده، تبخال، زخم-های بی حس شده نیز پزشکان در کنار سایر داروهایی که بسته به علت رخداد تجویز می-کنند مصرف ویتامین B5 را توصیه می-کنند.
برای زنان در دوره بارداری یا پس از مصرف قرص-های ضد بارداری ممکن است مسائلی همچون از بین رفتن ماده رنگی مو، ریزش مو، ورم حفره حلق و بینی به وجود آید که با مصرف بیشتر ویتامین B5 به سرعت برطرف می-شود.
اما تأثیر جادویی ویتامین B5 کمک به رویش مجدد و سرعت رویش مو است که خود باعث جلوگیری و در سنین پایین حتی از بین رفتن طاسی می-شود. البته باز هم می-گوییم، ویتامین B5 تمام این کارها را با کمک ویتامین B8 انجام می-دهد.
در مواردی که مو بر اثر عفونت، شیمی درمانی یا شوک-های هیجانی… ریخته باشد ویتامین-های B5 + B8 می-توانند نقش موثری در بهبود و رویش مجدد موی بدن داشته باشند که البته این تأثیر با افزایش سن کاهش می-یابد ولی هیچگاه بی-تأثیر نیست.
۶- اثرات ناشی از کمبود ویتامین B5
این ویتامین به وفور در انواع منابع طبیعی یافت می-شود اما عواملی همچون بارداری، استفاده از قرص-های ضد بارداری، الکلیسم، شیمی درمانی، استرس زیاد و هپاتیت می-توانند روند جذب این ویتامین توسط بدن را کند یا متوقف کنند.
از نشانه-های کمبود این ویتامین می-توان به کمرنگ شدن مو، دیر التیام یافتن زخم-ها، ریزش مو، عدم رشد مو، ناراحتی-های تنفسی خفیف، به هم خوردن سیستم گوارش، ضعف در کنترل عضلات، ترک خوردگی پوست، بد رنگی و کم رنگی ناخنها و خارش پوست سر اشاره کرد.
۷- عوارض مصرف بیش از حد ویتامین B5
این ویتامین نیز مانند سایر ویتامین-های گروه B ویتامینی است که مصرف زیاد آن توسط منابع طبیعی به هر میزان هیچ مشکلی ایجاد نمی-کند. اما تزریق عضلانی مقدار زیادی از این ویتامین به صورت ناآگاهانه می-تواند منجر به تشنج شدید و حتی مرگ گردد

ویتامین B6 یا پیریدوکسین. این ماده مشتقی از پیریدن است که سابقاً آدرمین نامیده می-شد. این عنصر متابولیسم اسیدهای آمینه و پروتئینها را تنظیم می-کند و ضد اکرودینی، اختلالات پوستی و نروتروپها می-باشد.
ویتامین B6 ویتامین گوشتخواران است چرا که هر چقدر بدن شما گوشت و پروتئین بیشتری مصرف کند نیاز بیشتری به این ویتامین خواهد داشت.
این عنصر پودری سفید رنگ است که در آب محلول بوده ولی به سختی در الکل حل می-شود و به همین سبب است که مصرف الکل باعث به هم خوردن متابولیسم بدن افرادی می-شود که مقدار زیادی گوشت مصرف می-کنند.
این ویتامین در برابر حرارت و اکسید شدن کاملاً مقاوم است بنابراین می-توان آن را در غذاهای پخته شده که از منابع طبیعی ویتامین B6 هستند به خوبی یافت می-شود اما این ویتامین در برابر نور حساس است و از بین می-رود. این ماده در واکنش-های متابولیکی متعدد شرکت دارد. حضور این ویتامین به خصوص برای متابولیسم اسیدهای آمینه و پروتئینها ضروری است تا جایی که کمبود آن می-تواند باعث احتباس ازت شود، بدون آنکه مشکلی در کارآیی کلیه-ها به وجود آید.
این ویتامین همچنین متابولیسم بافتهای مختلف کبد، سیستم اعصاب و پوست را تنظیم می–کند و نقش بیولوژیکی مهمی در رون حذف گروه کربوکسیل و انتقال گروه آمین در اسیدهای آمینه دارد.
علاوه بر اینها ویتامین B6 با تبدیل اسید گلیوکسیلین به گلیسیرین امکان کاهش میزان اسید اکسالیک را به وجود آورده و بدین ترتیب خطر ایجاد سنگهای کلیوی به وسیله اکسالاتها را کاهش می-هد. البته ویتامین B13 نیز چنین تأثیری دارد.

منابع طبیعی ویتامین B6 یا G
این ویتامین نیز مانند سایر ویتامین-های گروه B، بیشتر در غلات جوانه زده، مخمرها، زرده تخم مرغ، جگر گوساله و سویا موجود است. در حد اشباع کمتر می-توان این ویتامین را در گوشت قرمز، مغز، جگر مرغ، قلوه، تمامی غلات، کلم، اسفناج، پنیر، میوه-های تازه، جوانه-ی گندم، شیر نجوشیده و شیر خشک، سبزیهای سبز، ماءالشعیر، تخم مرغ، پرتقال، نان سبوس-دار، نخود، ماهی-ها، سیب زمینی، سبوس برنج، گوجه فرنگی هم یافت.
شیر مادر به عنوان منبع اساسی این ویتامین برای کودک محسوب می-شود تا حدی که تغذیه با شیر خشک بدون مکمل ویتامینی می-تواند باعث به وجود آمدن نارسایی-های مغزی خطرناکی برای کودک شود

بدنسازان و ویتامین B6 یا G
بدنسازان و قهرمانان پرورش اندام با توجه به خصوصیت بدنی و قهرمانی رشته-ی خود نیازمند میزان بالایی در حدود حداکثر میزان نیاز روزانه به ویتامین B6 هستند. مصرف بالای پروتئین و سوخت و ساز بالای بدن این افراد خود یکی از مهمترین دلایل استفاده و نیاز جدی ویتامین B6 برای این افراد است. در ضمن در دوران کات و خشک کردن بدن نیز مصرف این ویتامین با کمک به پایین آوردن میزان اسید اکسالیک کمک زیادی بر پایداری کلیه-ها برای تحمل این دوره می-کند.

مقدار نیاز بدن به ویتامین B6 یا G
میزان نیاز روزانه-ی بدن به ویتامین B6 بسته به وضعیت عمومی بدن، وزن، سن، میزان تحرک و متدهای تغذیه-ای بین ۲۰۰ تا ۵۰۰ میلی-گرم در روز متغیر است که توصیه می-شود برای جلوگیری از عوارض کمبود ویتامین B6 در بدن حتما منابع طبیعی این ویتامین در برنامه تغذیه-ی روزانه افراد گنجانده شود.

اثرات ناشی از مصرف بیش از حد ویتامین B6 یا G
مصرف زیاد این ویتامین هم مثل سایر ویتامین-های گروه B دارای عارضه خاص و قابل توجهی نیست و اضافه نیاز بدن به راحتی دفع می-شود هر چند که مصرف فوق-العاده زیاد و غیراستاندارد این ویتامین می-تواند عوراضی را در دراز مدت برای کبد و کلیه-ها ایجاز کند.

ویتامین B7

در مورد ماهیت ویتامین B7 بین صاحب نظران علم تغذیه بحث است. عده-ای آن را همان ویتامین I یا اینوزیتول می-دانند و عده-ای دیگر آن را ویتامین J یا کولین می-دانند. بنابراین دو نظر، ما نقاط مشترک نظر این صاحب نظران را خواهیم آورد.

دو ترکیب کولین و اینوزیتول دارای دو ویتامین کاهش دهنده چربی بدن هستند. خاصیت این دو ماده کاهش دادن مقدار چربی-ها است و بدین ترتیب از کبد و شریانها حفاظت می-کند. بنابراین می-توان این ماده را در تمام ناراحتیهای کاربردی با ریشه گوارشی به کار برد.
به خاطر نقش این دو ماده در تشکیل گلبول-های قرمز، پزشکان آنها را در موارد کم خونی همراه با عنصرهای مس و آهن توصیه می-کنند. علاوه بر این، این مواد عوامل ایجاد سولفورومیتل در بدن هستند. به همین دلیل به آنها خاصیت ضد سم داده شده است.

ویتامین B7 و بدنسازی
ویتامین B7 به علت داشتن خاصیت چربی سوزی و کاهش دادن میزان چربی بدن عامل بسیار مناسب و عالی برای کاهش وزن و کم کردن چربی-های اضافی بدن به شمار می-رود. البته ذکر این مطلب ضروری است که ویتامین B7 را تحت عنوان ویتامین I و ویتامین J نیز می-شناسند. یکی از نکات جالب توجه برای بدنسازان باید این باشد که مقدار زیادی از این ماده در مکمل-های چربی-سوز تجاری وجود دارد و آن مکمل-ها قسمت اعظم موفقیت خود را مرهون این ویتامین هستند.

موارد مصرف ویتامین B7
این ویتامین علاوه بر مصرف برای درمان کم-خونی-ها برای تسهیل در تشکیل گلبول-های قرمز و نیز خاصیت ضد سمی آن که موجب می-شود تا در درمان مسمومیت-هایی نظیر سوختگی-ها، زخم، شک، تتراکلروکرین، تری نیترولوئن، سرب، وجود کلسترول بیش از حد در خون و حالت-های تهوع ناشی از استونمی نقش مهمی را ایفا کند در درمان بلند مدت چاقی و اضافه وزن هم تأثیر بسزایی را دارد

ویتامین B8
ویتامین B8 یا H1
این ماده هم مثل ویتامین B6 ویتامین پوست و مو می-باشد. این عنصر از جگر و شیر استخراج می-شود و در رشد ارگانیسم-های مختلف حیوانی و نباتی دخالت نموده و احتمالاً به عنوان شبه آنزیم در متابولیسم-های مختلفی شرکت می-کند.
ویتامین B8 به همراه ویتامین B5 ویتامینهای خاص پوست و مو می-باشند. بارزترین قدرت این ویتامین در حفظ و رشد مجدد مو نمودار می-شود و تقریباً ماده-ای بی-رقیب در این زمینه می-باشد.
این ویتامین از جگر و شیر استخراج می-شود و به عنوان یک شبه آنزیم در متابولیسم-های مختلفی شرکت دارد.
این ویتامین تنها هنگامی مؤثر واقع می-شود که با ویتامین B5 مصرف شود. از موارد مهم دیگر این ویتامین کمک به خون-سازی، اشتها، جلوگیری از ورم-های پوستی و مفصلی و تقویت چشایی است. از نظر منابع می-توان گفت تقریباً با ویتامین B5 همراه بوده و از این نقطه نظر منابع طبیعی این ویتامین نیازهای بدن به ویتامین B5 را نیز برطرف می-کند.

منابع طبیعی ویتامین B8 یا H1:

ویتامین B8 را می-توان به میزان زیاد در مواد زیر یافت:
بادام زمینی، زرده تخم مرغ، شکلات، قارچ، قلوه، مخمر آبجو، نخود و در مقادیر کمتر در تمام بافت-های گیاهی و حیوانی نظیر بادام زمینی بوداده، گوشت، گوسفند، موز، گندم، مغز گوساله، کلم و گل کلم، اسفناج، میوه-ها، ژله، شیر، سیب زمینی، کاهو، سیبزیهای سبز، ذرت، مرغ، برنج، گوجه فرنگی و ماست.
موارد مصرف ویتامین B8 یا H1:
این ویتامین به صورت خاص در درمان ریزش مو، اکنه، کم خونی هیپوکروم، بی-اشتهایی، آرتروز مفصل ران، ناراحتی-های پوستی و به صورت عمومی در درمان اگزما، سرخی پوست نوزاد، ورم وبار زبان، تشکیل قسمتهای بدون پرز روی زبان، التهاب پوست در اثر عفونت، سبوه، ناراحتی-های مربوط به چشایی کاربرد دارد. این ماده علاوه بر آنکه در کنار ویتامین B5 در شادابی، سلامت، حفظ و رشد و حتی رشد مجدد مو نقش دارد و نیز در بهبود پیدا کردن و التیام زخمها بسیار مؤثر است در درمان اکنه، کم-خونی، بی-اشتهایی، آرتروز مفصل ران، ناراحتی-های پوستی موضعی مثل خون مردگی، تشکیل قسمتهای بدون پرز بر روی زبان، برخی از ورم-های پوستی، التهاب پوست بر اثر عفونت و ناراحتی-های چشایی بسیار مؤثر است.
این ویتامین یکی از کمرنگ-ترین و در عین حال مؤثرترین ویتامینهای گروه B است که کمبود آن عوارض ناخوشایندی را به دنبال دارد. توصیه ما استفاده همیشگی از سبزیجات تازه و غذاهای متنوع برای بهره-مندی از تمام ویتامینها به صورت طبیعی است.

عوارض کمبود ویتامین B8 یا H1:
فقر ویتامین B8 باعث بیماری بلیتمن می-شود که شامل ریزش مو، ناراحتی-های عصبی- عضلانی، آسیب-های پوستی و غیره است. البته کمبود ویتامین B8 در انسان استثنایی بوده و در مراحل ابتدایی دارای نشانه-هایی چون کم شدن پرزهای زبان، ناراحتی در تشخیص مزه و طعم، پریدگی رنگ و خشکی پوست می-شود.
به علت وجود این ویتامین درگندم، نان و زرده تخم مرغ موردی از کمبود شدید این ویتامین در افراد مشاهده نشده است. اما اثرات ناشی از کمبود این ویتامین که در محیط آزمایشگاه به ثبت رسیده است به ترتیب رخداد عبارتند از: ریزش شدید مو، ناراحتی-های عصبی- عضلانی و آسیب-های پوستی.
البته در مواردی کمبود مقطعی این ویتامین در افراد که به علت تغییر عادت-های غذایی صورت می-گیرد باعث کم شدن پرزهای زبان و ناراحتی-هایی در تشخیص طعم و مزه، پریدگی رنگ و خشکی پوست می-شود که با مصرف منابع طبیعی این ویتامین به سرعت از بین می-رود.

اثرات مصرف بیش از حد ویتامین B8:
هیپر ویتامین B8 تا کنون شناسایی نشده است.

ویتامین B9
این ویتامین دارای تأثیر خاصی در رابطه با ترمیم، بازسازی و بلوغ گروه-های خونی دارد. پس به طور خلاصه این ماده یک عامل ضروری برای تعادل مواد موجود در خون و کارآیی مناسب آن محسوب می-شود.
ویتامین B9 را با نام-های L1، اسیدفولیک و فولیدون هم می-شناسند. این ویتامین به مقدار کم در تمام سلول-های گیاهی و جانوری موجود است و کمبود آن در صورت استفاده از تغذیه طبیعی تنها در اثر حرارت-دادن بیش از حد غذاها به وجود می-آید. هر چند این ویتامین کارکردهای گوناگونی دارد اما مهمترین نقش آن در مسائل مربوط به خون مشاهده می-شود.
البته در مواردی مثل بیماری-ها عصبی- کم-خونی که با بیماری بیرمر همراه هستند مصرف ویتامین B9 ممکن است باعث تشدید بیماری و تشنج شود که در این حالت باید به سرعت از ویتامین B11 استفاده شود.
باز هم توصیه می-کنیم که برای سلامتی خود
۱- تغذیه-ای متنوع داشته باشید.
۲- غذاها را زیاد حرارت نداده و به مدت طولانی نگه ندارید.
۳- در صورت نیاز به مکمل و منابع دارویی به هر دلیل حتما با کارشناس تغذیه تماس بگیرید.
نکته مهم دیگری که در مورد ویتامین B9 وجود دارد این است که داروهای ضدتشنج، ضدانقباض، و ضدحاملگی جلوی جذب کامل این ویتامین را گرفته و در حین مصرف این داروها باید از منابع دارویی یا منابع طبیعی غنی از ویتامین B9 استفاده کرد.
آنتی-بیوتیک-ها و سولفامیدها با از بین بردن باکتری-های روده-ای عملاً ساخت ویتامین B9 یا اسیدفولیک را به وسیله آنها متوقف می-کنند که در صورت کمبود شدید در چنین مواردی تزریق عضلانی صورت می-گیرد.
منابع طبیعی ویتامین B9 یا اسیدفولیک:
نکته جالب این ویتامین این است که آن را می-توان در تمام سلول-های گیاهی و جانوری به مقدار کم یافت. اما غنی-ترین منابع این ویتامین عبارتند از:
اسفناج، پرتقال، پنیر، تخم مرغ، جگر، جوانه گندم، حبوبات، سیب، سیب زمینی، شیر گاو،عضله، قارچ، قلوه، کاهو، کلم، لوبیا سبز، مخمر آبجو یا ماءالشعیر، مرغ، هویج

موارد مصرف ویتامین B9:
این ویتامین برای تمام انواع کم-خونی-ها به خصوص از نوع پیشرس در نوزادان، کم-خونی در دوران بارداری، کم-خونی در اثر جراحی و در یک کلام برای تمام ناراحتی-های مربوط به کم-خونی و خونریزی استفاده می-شود.
برخی از دانشمندان خاصیت ضدسرطانی را به ویتامین B9 نسبت می-دهند چون در مواردی باعث درمان تومورهای بدن شده است و این دستاورد در محیط آزمایشگاه عملاً نمود داشه اما هنوز برای قطعی شدن این ادعا تحقیقاتی صورت می-گیرد. به هر صورت چون در مورد ویتامین B9 هیپرویتامینی وجود ندارد پس عملاً مصرف مقدار بیشتری از آن در بیماران سرطانی بلامانع است.
از دیگر موارد استفاده-ی این ویتامین زمانی است که فرد به مدت طولانی از آنتی-بیوتیک-ها و سولفامیدها استفاده کند. در این زمان جذب ویتامین B9 توسط بدن کاهش یافته و فرد برای بازیابی این ویتامین باید از منابع طبیعی این ویتامین به میزان بیشتری استفاده کند در غیر این صورت دچار عوارض ناشی از کمبود این ویتامین خواهد شد.

عوارض مصرف بیش از حد ویتامین B9:
اسیدفولیک یا ویتامین B9 به هیچ عنوان دارای تأثیر سمی نیست و هیپرویتامینی در مورد آن وجود ندارد.
ما همواره مصرف منابع طبیعی و تازه را برای به دست آوردن انواع ویتامین-ها توصیه کرده و می-کنیم. با مصرف غذاهای تازه و مختلف نه تنها شما انواع ویتامین-ها را به دست می-آورید بلکه این نوع سیستم تغذیه باعث شادابی روحیه و عملکرد بهتر بدن می-شود.

اثرات ناشی از کمبود ویتامین B9:
اصولاً کمبود ویتامین B9 با یا اسیدفولیک به علت وجود این ماده در تمام سلول-های گیاهی و جانوری عملاً وجود ندارد. هرچند در موارد استثنایی مانند مصرف آنتی-بیوتیک-ها و سولفامیدها یا دوران بارداری و شیردهی در زنان ممکن است این حالت به وجود آید.
از موارد دیگری که ممکن است کمبود این ویتامین را باعث شود مصرف غذاهایی است که به شدت حرارت داده شده باشند.
از عوارض کمبود این ویتامین می-توان به عقب ماندگی ذهنی، کم کرد وزن به صورت غیرطبیعی، کم-خونی، ورقه ورقه شدن پوست، تورم زبان، ورم معده و حتی در زنان باردار به نقص جنینی اشاره کرد

ویتامین B10
ویتامین B10 یا H2 یا H
این ماده محتوی اسید پارا- آمینو- نیزوئیک و آمینو- ۴بنزوات- سودیک است که بسیار نزدیک به یکدیگر هستند. این ویتامین ضد اودم پوست بوده و در آب، الکل، اتر و کلروفورم محلول است.

منابع آن:
این ویتامین در مخمر آبجو، شیر بدون چربی، ملاس، بادام زمینی، غلات، قارچ، شکلات، سبوس گندم، کلم و گل کلم، تخم مرغ، ماست، گوجه فرنگی، کاهو، لوبیا، جگر، قلوه، گوشت بره، موز، کازئین، مغز، اسفناج، میوه-ها، ژله رویال، سبزیهای سبز، ذرت، گوشت گوسفند، پپتون، سیب زمینی، گوشت مرغ و غیره موجود است

اسید پارا- آمینو- بنزوئیک ضد اختلالات رنگی پوست است. این ماده که از ترکیبات اسید فولیک می-باشد، دارای دو نوع تاثیر است:
– تأثیر پوستی که سالهاست برای درمان اختلالات رنگی پوست به کار می-رود. اسید پارا- آمینو- بنزوئیک در زمینه واکنشهای اکسید کننده-ای که منجر به تشکیل ملانین از دو پا می-شود نیز دخالت دارد. همچنین به عنوان یک محافظ بسیار عالی پوست علیه اکنه نیز به کار می-رود.
– تأثیر ضد نفس تنگی: خواص ضد نفس تنگی آن، با افزایش مقدار اکسیژن در خون شریانی ظهور می-کند.
دکتر پومیه تجویز این ویتامین را در موارد زیر مؤثر می-داند: آسم، طاسی، سفیدی مو، تب پورپورای کوهستان، سل پوستی اریتماتو، بیماری بروک- دورینگ، ملانوز، التهاب بافت عضلانی، پزوریازیس، روماتیسم مفصلی حاد، آلودگی به رکتزیا، مخملک، سرخک، اسکلرودرمی، تیفوس و کمبود ماده رنگی در پوست.
انگلیسیها آن را در رابطه با اگزمای خشک، به عنوان ضد اکنه، ضد خارش و در آلرژی در برابر نور (لوسیت-ها) به کار می-برند. علاوه بر آن، آنها اسید پارا- آمینو- بنزوئیک و آمینو- ۴بنزوات را از طریق B.i.A.M به صورت جداگانه مورد مطالعه قرار داده-اند که در اینجا خلاصه-ای از توضیحات اندیکس مرک را برایتان نقل می-کنم:
الف) اسید پارا- آمینو- بنزوئیک (یا آمینو ۴ بنزوئیک اسید)
طبقه بندی شیمیایی: اسید بنزوئیک.
نامگذاری ژنریک: آمبن.
عناصر نزدیک به آن: نمکها و مشتقات آن: پارا- آمینو- بنزوات سودیک، ضد خارش.
خاصیت مورد تأیید: تقویت کننده تنفس.
جذب آن: سریعاً به وسیله دستگاه گوارش جذب شده و دفع سریعی نیز دارد.
کاربردهای اصلی: اگزمای خشک، خارش، سوختگی، پزوریازیس و فقدان ماده رنگی در پوست.
عوارض جانبی: حساسیت به نور، عوارض سمی ندارد.
در فرانسه تنها عامل مؤثر در داروی پارامینان (به صورت قرص و کرم) می-باشد
در داروی کولاژنان با سایر مواد همراه است (ضد مالاریای تولید شده در مقدار کم به وسیله گروه ویتامینی B، یک اشتراک ضد سم واقعی را به وجود می-آورد).
کاربردهای درمانی: پولی آرتریت مزمن پیشرفته (P.C.F)، روماتیسم مفصل حاد (R.A.A) و تمام روماتیسمهای تورمی، سل پوستی اریتماتو، کولاژنوز، ورمهای آرتروز، ناراحتیهای آلرژیک (آسم، کوریزا و….)، حساسیت نسبت به نور: لوسیت (اندیکس مرک).
ب) آمینو- ۴- بنزوات سودیک (یا آمینو- ۴- بنزوات سدیم)
طبقه بندی شیمیایی: بنزوات سدیم.
سایر نامگذاریها: P.A.B سودیک و پارا- آمینو- بنزوئیک.
خواص اصلی تأیید شده: محافظت در برابر نور.
خواص ثانوی تأیید شده: مکمل برای داروها.
خواص مورد تأیید: تقویت کننده تنفس و ضد باکتری.
مکانیسمهای جانبی: تأخیر در دفع آنتی بیوتیکهایی که با آن همراه می-شود مثل پنی سیلین، استرپتومایسین.
سریعاً از طریق لوله گوارشی جذب شده و دفع آن نیز سریع است.
کاربردهای مورد تأیید: تنگی نفس، ضعف و لاغری. فقر ویتامینی H حالت سمی ندارد.
در فرانسه تنها عامل فعال در آمپولهای پارامینان است که در درماتولوژی در مواردی نظیر فقدان ماده رنگی پوست، سفیدی مو، پزوریازیس، ناراحتی پوستی همراه با خارش، اگزمای خشک و اکنه به کار می-رود.
داروی کولاژنان، با ویتامینهای B5، B6 و B10 همراه است. (لوسیتها، پولی آرتریت مزمن پیشرفته، آسم، روماتیسمهای تورمی و تمام ناراحتیهای آلرژیک.
در درمان سالخوردگان حالت تنفس را طبیعی ساخته و ضد ضعف و لاغری است.
در داروی آبیوزان، با تتراسیکلین همراه بوده و برای عفونتهای گوش و حلق و بینی نظیر آنژینها، ورم گوش، ورم حفره بینی- حلق، سینوزیت و بیماریهای ویروسی نظیر موارد به کار می-رود:
– عفونتهای شدید، بیماریهای باکتریایی حاد و مزمن ریوی، عفونت شدید برونشیتهای مزمن و آسم، عفونتهای پوستی (اکنه)، ناراحتیهای معده-ای- ادراری و غیره.
مصرف آن برای کودکان زیر ۸ سال و زنان باردارد ممنوع است.
شایان ذکر است که اسید پارا- آمینو- بنزوئیک به صورت جهانی به عنوان یک ویتامین شناخته نشده است.

ویتامین B11
ویتامین B11 حاوی کارنیتین است و به همین علت خاص اشتها می-باشد بنابراین در تمام مشکلات تغذیه-ای که منجر به لاغری می-شوند کاربرد دارد و مؤثرترین ماده طبیعی برای افزایش اشتها و وزن است.
ویتامین B11 یا O با تحریک ترشحات گوارشی و خصوصاً ترشحات معده و لوزالمعده را تحریک می-کند. این تحریک به نوبه-ی خود باعث افزایش اشتها می-شود که امکان تغذیه و افزایش وزن را پس از یک دوره ۸ تا ۱۰ روزه به وجود می-آورد.
البته مواردی نیز وجود دارد که استفاده از این ویتامین و منابع آن ممنوع است موارد ممنوعیت استفاده از ویتامین B11 یا O.
البته کارنیتین هنوز به صورت جهانی به عنوان یک ویتامین تأیید نشده اما عده زیادی از متخصصین تغذیه و از جمله خود من با توجه به اهمیت این ماده در رفع لاغری و بهبود عملکرد بدن به مثابه سایر ویتامین-ها را یک ویتامین و در گروه آنها می-دانند.

منابع طبیعی ویتامین B11 یا O:
ویتامین O یا B11 را می-توان در بافت-های حیوانی و غذاهایی که این بافت-ها را در بر می-گیرد به میزان مطلوب به دست آورد.
فرهنگ تغذیه-ای قدیم ما ایرانیان که مبتنی بر غذاهایی مثل آبگوشت، انواع خورشت و کباب بود حاوی منابع سرشاری از این ویتامین هست. علاوه بر آن انواع لبنیات و بخصوص ماست که حاوی تمام خواص لبنیات به علاوه-ی مخمرهای مفید است در بارگیری این ویتامین نقش عمده-ای دارد از منابع دیگر این ویتامین می-توان به آبجو یا ماءالشعیر بدون الکل اشاره کرد که خود حاوی تمام ویتامین-ها است.
موارد مصرف ویتامین B11 یا O:
ویتامین B11 یا O خاص افزایش وزن در یک دوره-ی ۳ ماهه و به صورت طبیعی است البته من به عنوان یک متخصص امر تغذیه به هیچ عنوان افزایش و کاهش بیش از ۵ کیلوگرم وزن را بدون مشاوره با یک کارشناس تغذیه به علت اثرات و عواقب آن توصیه نمی-کنم و باز هم تأکید می-کنم که در هیچ راهی بدون آگاهی و مشاوره قدم نگذارید به خصوص اموری که مستقیما با سلامتی شما در ارتباط-اند.
برای کاهش یا افزایش اصولی وزن شما می-توانید از طریق سایت تخصصی بدنسازی ایران کارشناسان مجرب این سایت تماس گرفته تا بهترین راهکارهای سیستماتیک کاهش و افزایش وزن را در اختیار شما بگذارند.

موارد ممنوعیت استفاده از ویتامین B11 یا O:
همانطور که گفتیم ویتامین B11 یا O اشتها را افزایش می-دهد و این امر به خاطر تأثیرگذاری این ویتامین بر ترشحات معده و لوزالمعده صورت می-گیرد.
بنابراین در مواردی چون زخم معده، معده برداری، دیابت و مسلما چاقی مفرط استفاده از این ویتامین و حتی منابع طبیعی آن ممنوع است.

عوارض مصرف بیش از حد ویتامین B11 یا O:
تاکنون هیچ موردی از هیپرویتامینی B11 یا O مشاهده نشده است اما به طور قطع می-توان گفت که مصرف زیاد این ویتامین باعث افزایش اشتها طی ۸ تا ۱۰ روز می-شود. در این روند اگر به میزان مناسب از ویتامین-های A، B4، B7 و E استفاده نشود و در مورد رژیم پروتئین و هیدرات کربن فرد تصمیمی گرفته نشود می-تواند عوارض سوء و حتی خطرناکی در پی داشته باشد پس توصیه ما همواره مشاوره با کارشناسان مجرب بدنسازی است.

ویتامین B12

ویتامین B12 یا L2
این ویتامین به طور خلاصه و جامع ضد کم خونی، تحریک کننده تولید گلبول قرمز و ضد درد است و تنها در منابع جانوری یاف می-شود.
این ویتامین در سال ۱۹۴۸ از جگر استخراج شد.
ویتامین B12 در بدن به اشکال گوناگونی وجود دارد که بیشتر آن را تحت عنوان کوبالامین می-شناسند و به خاطر فعالیت شبه آنزیمی آن نقش مهمی در اعمال متابولیکی مختلف بر عهده دارد. حضور ویتامین B12 برای انجام واکنش-های آنزیمی متعددی ضروری است. لازم به ذکر است که گیاهان دارای ویتامین B12 نیستنتد و به همین دلیل استفاده از رژیم-های منحصرا گیاهخواری برای انسان خطرناک است از سوی دیگر ویتامین B12 دارای ۴ درصد کبالت می-باشد و به همین دلیل بر کم خونی نیز تأثیر می-گذارد.

منابع طبیعی ویتامین B12 یا L2:
ویتامین B12 یا L2 را می-توان تقریبا در تمام بافت-های جانوری یافت اما این ویتامین حتی در مقادیر کم هم در بافت-های گیاهی یافت نمی-شود بنابراین گیاهخواران در معرض عوارض کمبود این ویتامین قرار دارند. از بهترین و غنی-ترین منابع این ویتامین می-توان به جگر، گوشت قرمز، شیر و پنیر، زرده تخم مرغ، ماهی، قلوه و ران مرغ اشاره کرد.
ویتامین B12 و بدنسازان:
کمبود ویتامین B12 در صورت استفاده صحیح از منابع طبیعی این ویتامین تقریبا هیچگاه رخ نمی-دهد و بدنسازان چه در حد حرفه-ای و چه در حد آماتور معمولا هیچگاه دچار کمبود و نیاز شدید به این ویتامین نمی-شوند اما توصیه ما برای عملکرد بهتر بدن افراد و به خصوص به ثمر رسیدن تلاش-های مداوم بدنسازان حرفه استفاده مکرر ماهیانه و حتی هفتگی از خوراک جگر گوساله و مصرف زیاد تخم مرغ برای تأمین سری ویتامین-های گروه B است.
شایان ذکر است که علاوه بر زرده تخم مرغ که معدنی از املاح و ویتامین-ها و مواد معدنی است سفیده تخم مرغ پروسه تقریبا خالصی از پروتئین است که حدود ۹۰ درصد آن جذب بدن می-شود.

موارد مصرف ویتامین B12:
این ویتامین مصرف زیادی در خصوص بیماری-های کم خونی و دردهای عصبی دارد. البته شیوه تزریق نسبت به شیوه خوراکی ارجحیت دارد زیرا در این شیوه احتمال دفع یا عدم جذب از سوی سیستم گوارش وجود ندارد. همچنین غالب پزشکان این ویتامین را به همراه سایر ویتامین-های گروه B در مواردی همچون ضعف و بی-حالی عمومی، دوران نقاهت بعد از عمل جراحی یا بیماری-های عفونی و همچنین در مواردی مثل افراد الکلی و سالمندان که به صورت کلاسیک دارای مشکلات کلاسیک ساختاری بدن هستند تجویز می-کنند.
از موارد دیگری که تجویز ویتامین B12 می-تواند راهگشا باشد می-توان به دردهای روماتیسمی، ضعف ناشی از شیر دادن مادران، لاغری، طاسی، سفیدی مو، ترمیم زخم-های ناشی از عمل جراحی، تأثیر در رشد، ورم معده، بارداری، یرقان، نارسایی قلب، بیماری پارکینسون، میگرن-ها و دردهای عصبی، فلج اطفال، روان–پریشی-های الکلیک و تحلیل رفتن بدن اشاره کرد.

ویتامین B13
اسید اوروتیک یا اوراسیل ۶ کربوکسیلیک.
تسهیل کننده متابولیسم چربیها و محافظ کبد.
ویتامین B13 دارای دو تاثیر سودمند است:
– پایین آوردن مقدار اسید اوریک خون (اوروتوریک).
– حفاظت از فلور روده-ای (اولترافلور).

ویتامین B13 یا اسید اوروتیک یک مولکول اولیه از سنتز بنیانهای پیریمیدیک است. این عنصر تکثیر فلور روده-ای را به شکل فیزیولوژیکی طبیعی و مناسب آن (اشریشیاکولی، لاکتوباسیلها، آنتروکوکها و…) امکان-پذیر می-سازد. این موجودات میکروسکوپی مهمانان معمول و ضروری روده-ها هستند. این تأثیر خصوصاً پس از درمانهای طولانی (فرضاً به وسیله آنتی بیوتیکها) یا جراحیهای قطعه-برداری از دستگاه گوارش که فلور فیزیولوژیکی روده را از بین برده و یا حداقل به آن آسیب می-زند بسیار سودمند خواهد بود. متقابلاً این تأثیر دینامیک، روی رشد فلور روده-ای مفید برای تکثیر موجودات ریز بیماریزا مؤثر نیست (کاندیدا- آلبیکانها، استافیلوکوکها، پروتئوس و…) و تکثر بیمار گونه آنها را متوقف می-سازد.
تااثیر کاهش دهنده اوره خون، در اوایل چرخه متابولیکی سنتز اسید اوریک ظاهر شده و کار را به نفع سنتز اسید اوریدیلیک که دفع آن آسان-تر است، منحرف می-سازد. وجود اوره بیش از حد در ادرار نیز خود به خود کاهش می-یابد. اسید اوروتوریک در صورت وجود نارسایی کلیوی قدرت خود را حفظ می-کند.
این ویتامین را می-توان به خاطر تاثیر مشابهی که بر اکسالاتها دارد با ویتامین B6 (یا پیریدوکسین) مشابه دانست که همین مسأله اهمیت این دو ویتامین را در رابطه با سنگهای کلیوی مشخص می-سازد

طبیعتاً این کاربردها با همان مسائلی است که قبلاً مطرح کردم:
– ناراحتیهایی که از کاهش میکروبهای موجود در روده ناشی می-شود و مشکلات گوارشی ناشی از آنتی بیوتیک درمانی، اسهالهای مختلف و تمام ناراحتیهای گوارشی مربوط به این حالتها.
– افزایش مقدار اسید اوریک در خون به خاطر دلایل کلیوی (سنگها)، یا مشکلات مفصلی (روماتیسمها، نقرس).
در واقع مقدار اضافه اوراتها یا به کلیه- ادرار وارد می-شود که در آن صورت باعث ایجاد سنگ خواهد شد و یا اینکه به کلیه- روماتیسمها (هنگامی که گفته می-شود کلیه درد می-کند، در واقع باید گفت که کمر درد می-کند) و تمام مفاصل (بالااخص انگشت شست پا) وارد می-شود.
بنابراین اسید اوروتیک در رابطه با سنگهای کلیوی که از اورات ساخته شده باشد به کار می-رود. این عنصر قولنجهای نفریتی را تسکین نمی-دهد بلکه با درمان آنها از طریق تجزیه سنگهای اوراتی و جلوگیری از انباشته شدن اوراتها در کلیه وارد عمل می-شود. یادآوری می-کنم که ویتامین B6 (پیریدوسکوربین) اکسالاتها را تجزیه می-کند.
اسید اوروتیک با موفقیت در درمان ریشه-ای نقرس و روماتیسمهای نقرسی به کار رفته است. به عبارت دیگر، از آن به عنوان تجزیه کننده مقدار اضافه اوراتهایی که در مفاصل و کلیه-ها انباشته شده استفاده می-شود.
بدین ترتیب ویتامین B13 پیشگیری کننده تمام بیماریهایی است که با افزایش مقدار اسید اوریک خون (بالاخص نقرس و قولنجهای نفریتی) در رابطه هستند. علاوه بر آن، این عنصر مقدار کلسترول خون را نیز کاهش می-دهد (هیپوکلسترولمیانیت).
گرانولهای اوروتوریک دارای ۲۵ گرم اسید اوروتیک در هر ۱۰۰ گرم ترکیب می-باشد. یک قاشق مرباخوری از این گرانولها محتوی ۵/۱ گرم اسید اوروتیک می-باشد. مقدار تجویز آن بین ۲ تا ۴ گرم در ۲۴ ساعت برای معالجات طولانی است زیرا به محض توقف درمان در افرادی که آماده ابتلا به اسید اوریک اضافه هستند تجمع اسید اوریک در کلیه-ها و مفاصل آغاز خواهد شد.
ساده-تر از آن می-توان یک قاشق سوپخوری اوروتوریک را در یک بطری آب معمولی حل کرده و از آن به عنوان آب مصرفی استفاده کرد. البته در مواقع دیگر نیز نظیر هنگام بیدار شدن و شب هنگام خوابیدن و ساعت ۱۰ و ۱۶ یا نیمه شب در صورت بیدار شدن نیز می-توان از آن نوشید.
یکی از بیماران من این مساله را به شکلی نه چندان علمی بیان می-کرد: «من یک لیوان می-نوشم، دو لیوان ادرار می-کنم! و همین کار درون مرا پاک می-کند!»
در ترکیب الترافلور، اسید اوروتیک با مخمرهای خشک و ارگانیسمهای زنده مقاوم در برابر آنتی بیوتیکها که با تکثیر میکروبهای بیماریزا مخالفت می-کنند همراه است. به خاطر همین دو تاثیر متنوع آن (تسریع رشد فلور مفید و توقف رشد فلور بیماریزا) این دارو خصوصاً در افراد مبتلا به آرتریت که مدتی طولانی به وسیله آنتی بیوتیکها تحت درمان بوده-اند و یا جراحیهای قطعه برداری از دستگاه گوارش روی آنها انجام شده دارای تاثیر مضاعفی است.
انگلیسیها از اسید اوروتیک در موارد زیر استفاده می-کنند:
خواص اصلی ثابت شده آن در: کاهش چربی بدن، محافظت از کبد، کاهش دهنده اسید اوریک خون، متوقف کننده سنتز اسید اوریک و کاهش دهنده کلسترول خون.
و خاصیتی که باید مورد تایید قرار گیرد: افزایش دهنده ترشح صفرا.
مکانیسمهای اصلی تاثیرگذاری: واسطه طبیعی بیوسنتز بنیانهای پیریمیدیک.
با ایفای نقش آنزیم در بیوسنتز پروتئینهای هپاتیک شرکت می-کند.
از نفوذ چربیها در کبد جلوگیری به عمل می-آورد. مقدار پلاسماتیک تری گلیسیریدها، کلسترول، بتاوپربتای لیپوپروتئینها را کاهش می-دهد.
جذب آن از طریق معده و روده انجام می-گیرد.
تاثیرات مورد انتظار: کاهش چربی بدن، محافظت از کبد، کاهش دادن اسید اوریک خون،متوقف کننده سنتزاوریک، ضد کلسترول خون.
تاثیرا جانبی: تشکیل غدد چربی هپاتیک که بسیار نادر است و در موارد استثنایی بزرگ شدن کبد.
روشهایی که می-توان با آن همراه ساخت: رژیم غذایی، کولشیسین.
نشانه-های مسمومیت حاد: غیر سمی است.
درمان طولانی: مرسوم است.
طبقه بندی دارویی: تابلوی C.
در فرانسه تنها عنصر فعال در ترکیب اوروتوریک موجود است و به صورت مشترک در اولترافلور نیز وجود دارد.
ویتامین B13 به صورت جهانی به عنوان یک ویتامین شناخته و پذیرفته نشده است. (اندیکس مرک).